Witte Donderdag in Tielt-Winge

Homilie Witte Donderdag Sint-Joris-Winge 18/4/2019 c-jaar

Beste meisjes en jongens, zusters en broeders,

Het is vandaag Witte Donderdag en wij vieren pas zondag Pasen en toch hebben we in de twee lezingen van vanavond gehoord dat het gaat over het Paasfeest. Het is Pasen voor de Heer horen we zeggen tot de joden in Egypte in de eerste lezing en het eerste zinnetje van het evangelie vertelt dat het paasfeest op handen was.

Voetwassing op Witte Donderdag

Voor ons christenen gaat het Paasfeest om de verrijzenis van Jezus Christus, maar in ons verhaal van vanavond is de Heer nog niet dood? Dus kunnen we ons afvragen: wat betekent het Pasen van vanavond dan?

Pasen is toch een lentefeest

1. Voor de allereerste Joden - heel lang geleden - werd met dit feest de eerste oogst van het nieuwe jaar gevierd. Het was de gewoonte om bij volle maan in de eerste lentemaand een lammetje te slachten, gezamenlijk te eten met ongezuurde broden en bittere kruiden. Bloed van het lam werd aan de deurposten aangebracht en de maaltijd in haast gegeten. Het feest – en dat vind ik in het kader van de huidige discussies in onze samenleving heel interessant – werd het lentefeest genoemd. Pesach, Pasen noemde de eerste joden dus gewoon het lentefeest.

Bevrijding

2. Toen de Joden in slavernij leefden in Egypte en hunkerden naar vrijheid kreeg dit lentefeest een bijkomende betekenis en werd het een bevrijdingsfeest. De Joden konden uit Egypte wegvluchten, de Rode zee doortrekken en na een verblijf van veertig jaar in de woestijn het Beloofde land intrekken. Het is een feest geworden van een nieuw leven, van een leven van onderdrukking en gevangenschap naar een leven van vrijheid.

Aanwezig op een andere wijze

Aanwezig op een andere wijze

3. Wanneer Jezus het Laatste Avondmaal neemt met zijn leerlingen en het Paasfeest viert, dan is die uittocht die Hij herdenkt. Met zijn dood de volgende dag en zijn verrijzenis drie dagen later kreeg Pasen zijn christelijke betekenis, namelijk dat dood en vernietiging niet het laatste woord hebben en dat een nieuw en ander leven mogelijk is. Het brood dat wij vanavond eten en de wijn die we drinken zijn de nieuwe wijze waarop Jezus Christus vanavond hier met ons aanwezig is, waarop Hij op een andere manier onder ons leeft.

Wat we kunnen leren van een afgebrande kathedraal

Pasen, de Paas driedaagse en verrijzenis zijn soms moeilijk te begrijpen. Het grote drama in Parijs waarbij de kathedraal in vlammen opging, kunnen ons helpen het feest duidelijk te maken.

Enkele uren voordat de kathedraal de prooi werd van het vuur droeg men er in de mis op en werd daar het avondgebed gebeden. Het is de vreugde van Witte Donderdag. Enkele uren later sloeg het noodlot toe. Het werd Goede Vrijdag voor de kerk en ze ging helemaal ten onder. Je zag de pijn en het lijden bij de Parijzenaren, ze huilden en het leek erop dat het gebedshuis helemaal verloren zou gaan. Het was de dood die regeerde.

Hoop en opstanding

En dan midden in wat de totale vernietiging leek te worden, doken de eerste tekenen van hoop op. De Fransen gaan zingen en bidden voor de kathedraal, de brandweerlui werken samen met man en macht. De toren en het dak storten wel in maar vele kunstwerken worden gered en de structuur houdt stand. De volgende ochtend blinkt het gouden kruis nog altijd bij het oude hoofdaltaar midden het puin, schijnt er nog steeds licht door de glasramen, ligt het orgel wel onder het stof en het water maar zal er toch in de toekomst weer op gespeeld kunnen worden en duikt de torenhaan ongeschonden op. Waarschijnlijk zal de kathedraal opnieuw kunnen opgebouwd worden, mooier dan voorheen zelfs. Ze krijgt een nieuw leven, ze zal niet meer dezelfde zijn, wel opnieuw een kerk maar anders als voorheen. 

Broeders en zusters, jongens en meisjes, dat is Pasen. Waar alles donker en verloren lijkt, wanneer we het niet meer zien zitten, kunnen we toch opnieuw opstaan. Dat is ons geloof, daarop mogen we vertrouwen. Het wordt natuurlijk pas echt Pasen wanneer we in heropbouw van deze stenen prachtige kathedraal de inspiratie vinden om ook de meeste kwetsbare mensen in onze samenleving helpen om opnieuw op te staan zodat ze een nieuw leven kunnen aanvatten: de armen, de zieken, de vluchtelingen, de eenzamen, de uitgestotenen en verworpenen, de zondaars…

Het is die doortocht van dood naar leven die we de volgende dagen mogen vieren; daarom kijken we met zoveel vreugde uit naar het Paasfeest van volgende zondag en naar de eerste communie van de kinderen die hier aanwezig zijn. Het is die hoop die we als christenen mogen koesteren, die het grootste paasgeschenk is en het belangrijkste eerste communiecadeau.

Tot slot zou ik met jullie willen luisteren naar 38 seconden van hoop en troost op een moment van verbijstering. Het zijn de gelovigen Parijzenaren, waaronder veel jongeren, die op hun knieën en met een rozenkrans in hun handen voor de brandende kathedraal het Weesgegroet zingen. Het is een mengeling van pijn, troost en hoop; het zijn dezelfde gevoelens die we delen op deze donderdagavond.