Pinksteren is op adem komen

Vijftig dagen na Pasen vieren de christenen het pinksterfeest. Dankzij de gave van de Geest durfden de leerlingen van Jezus durfden de leerlingen naar buiten en hadden ze de kracht om over Hem te spreken en te handelen zoals Jezus dat zelf ook gedaan zou hebben. Met het pinksterfeest sluiten we de paastijd af.

Handelingen
De gebeurtenissen over de gave van de Geest staan beschreven in het boek Handelingen van de apostelen. In de tien dagen tussen de Hemelvaart van Jezus en Pinksteren kiezen de leerlingen een nieuwe geloofsgenoot in plaats van Judas Iskariot. Met behulp van loting wordt Matthias aangewezen. Met elkaar blijven ze in Jeruzalem en bidden ze om de uitstorting van de Heilige Geest, die Jezus hun beloofd had.

De gebeurtenissen vinden plaats op het joodse feest van de eerstelingen , een oogstfeest, in Jeruzalem. Om 9 uur 's ochtends zijn de discipelen en enkele andere gelovigen bij elkaar, een groep van ongeveer 120 personen, in een bovenvertrek in Jeruzalem
“Plotseling kwam er uit de hemel een geluid dat leek op een enorme windvlaag en het vulde het hele huis, waar zij zaten. Op hun hoofden vertoonden zich tongen als van vuur, die zich verdeelden, en het zette zich op ieder van hen. Zij werden allen vervuld met de Heilige Geest en begonnen in vreemde talen te spreken, zoals de Geest het hen gaf uit te spreken.” (Handelingen 2,1-4)

Begin van de Kerk
De mensen die nu vervuld zijn met de Heilige Geest gaan naar buiten en spreken tongentaal, profeteren en verkondigen het Evangelie in allerlei talen. Ter gelegenheid van het feest van de eerstelingen was er veel volk in Jeruzalem, afkomstig uit alle delen van het Romeinse Rijk en daarbuiten, en door alle geluiden wordt een grote menigte aangetrokken.

Petrus houdt een toespraak tot de menigte en drieduizend mensen zouden zich dezelfde dag nog hebben laten dopen. Hierdoor werd de eerste christelijke gemeente gevormd. Traditioneel wordt dit moment dan ook beschouwd als het beginpunt van de christelijke kerk.

Pinksteren voor ons

Pinkstervuur

Mgr. Koen Vanhoutte, de hulbisschop van Mechelen en Vlaams-Brabant, legde het feest als volgt uit: “Pinksteren zegt hetzelfde als Pasen, Jezus leeft onder ons in de kracht van zijn Geest. Zijn geest blijft onder ons aanwezig, in ons, in personen, in gemeenschappen en in allen die de weg in de navolging van Jezus proberen te gaan.

De Geest is de vrucht van Jezus’ Pasen, de gave van de Geest aan de Kerk en aan de gelovigen is de blijvende vrucht. Hij blijft bij ons in de kracht van de Geest. Die Geest trekt een dynamiek op gang die ons maakt tot leerlingen van Jezus. We mogen geloven dat die Geest niet slecht één keer gegeven is maar dat dit nu ook aan ons gebeurt.

Het hoogfeest van Pinksteren is een moment om dat te gedenken maar Pinksteren is vooral een werkwoord om in de tegenwoordige tijd te beleven. Het ‘Pinkstert’ elke dag en voor wie zijn hart opent komt de krachtige Geest van Jezus aan het werk. Het is geen feest van één dag maar een feest van het christelijke leven, dag na dag, waar Jezus met zijn Geest dicht bij ons is en ons voortduwt in die navolging van Hem.

Paulus schrijft in zijn brief aan de Galaten dat je de Geest kunt herkennen aan de vruchten die dat voortbrengt in het leven van mensen. Je kunt die vruchten zien in de vriendelijkheid, de goedheid, het geduld, het vertrouwen en de zachtheid waarmee men omgaat met de meest kwetsbare mensen.

Als je dat ziet in de huizen bij mensen dan is de Geest van Jezus levendig aanwezig. Bij mensen die initiatieven als opvang van daklozen runnen en zich als christenen engageren bijvoorbeeld zie je de Geest van Jezus heel sterk aan het werk. De Geest maakt hen tot volgelingen van Jezus in een zeer verregaand engagement voor de kleinen en de zwakken zoals Jezus ons heeft voorgeleefd.”

Op adem komen
Als bisschopsleuze koos Mgr. Vanhoutte 'Kom, Heilige Geest'. Hij gaf drie redenen aan voor die keuze:
-de kerkgemeenschap leeft vanuit de kracht van de Geest. In gebed en liturgie ontvangt ze kracht van God
-de kerkgemeenschap zoekt te leven in de Geest, in de gezindheid van Jezus. In dienstbaarheid volgt ze Jezus na
-de Geest is bron van rijke verscheidenheid, maar houdt christenen ook bijeen

De bisschop schreef onlangs een boekje met als titel ‘Op adem komen’ en hij gaat daar ook dieper in op dit mysterie dat in het leven van veel christenen vrij onbekend blijft. Hij verkent teksten uit het Nieuw Testament waarin de jonge Kerk uiting geeft aan haar geloofservaringen met de Geest. Het is een boekje voor iedereen die Gods werkzaamheid door zijn Geest ook vandaag beter wil leren zien.

Dit artikel verschijnt op de lokale bladzijden van Tielt-Winge in Kerk&leven nummer 22 van woensdag 27 mei 2020.  Zelf abonnee worden: http://pastoralezonetielt-winge.blogspot.com/p/parochieblad.html