Vissers van mensen

 

3^de ZONDAG DOOR HET JAAR B - zondag 24.01.2021 Sint-Joris-Winge om 10 uur

Volg hier deze gebedsdienst. Onderaan kunt u de preek herlezen.

Homilie

Broeders en zusters, Beste vrienden,

In het Evangelie roept Jezus ons op om ons te bekeren en om Hem te volgen en de Blijde Boodschap te verkondigen. Hij spreekt leerlingen, vissers aan, telkens twee broers die zich bevinden op het strand van het meer in Galilea, om mee te gaan, om vissers van mensen te worden en ze doen het.

Telkens wanneer Jezus spreekt, ook al is het tweeduizend jaar geleden, dan spreekt Hij ook tot ons vandaag. Bekeer je, ga mee en verkondig de Blijde Boodschap. Doen we dat ook? Soms heb ik de indruk dat wij daar een beetje schroom voor hebben. Dat we wel Jezus’ volgeling willen zijn maar daar niet zo graag over spreken.

 Daarom heb ik met ogen open en met stijgende belangstelling de aanstelling gevolgd van de nieuwe Amerikaanse president Joe Biden. Van Biden wist ik wel dat hij een belijdende katholiek is; dat hij naar de zondagsmis gaat en een goede band heeft met Paus Franciscus. Dat bleek nog eens bij de ondertekening van zijn eerste presidentiële besluiten afgelopen woensdag. Op het kastje achter zijn bureau waarop een aantal persoonlijke foto’s staan, zag je vooraan rechts een foto van de president met de Paus.

Amanda Gorman (c) Chairman of the Joint Chiefs of Staff
Washington DC - Wikipedia

Ik wil u vandaag niets vertellen over de politiek van deze president, ook geen oordeel vellen over de Amerikaanse interne toestand of de verkiezingen. Ik wel hem niet ophemelen of heilig verklaren en ook zijn voorganger niet veroordelen. Het gaat me meer over de afgelegde getuigenissen van afgelopen woensdag bij de beëdiging.

Voor de plechtigheid begon ging de president naar een eucharistieviering, in de pers sprak men over ‘A Mass of Thanksgiving’, een dankmis dus. Dat is eigenlijk wat het woordje Eucharistie ook betekent, dank zeggen – in het Moderne Grieks is efcharistó nog steeds dank je wel. Het is een mooie katholieke traditie om aan het begin van iets nieuws of bij een verjaardag om eucharistie te vieren. Doen we dat nog genoeg, vraag ik me soms af; dank zeggen voor een geboorte, voor een huwelijksverjaardag, voor een goed resultaat, voor het leven, ja zelfs bij het afscheid ervan. Daarom vond ik het zo betekenisvol dat de president naar de Sint-Mattheüskathedraal van Washington ging.

Onmiddellijk voor de zogenaamde ‘inauguration’ sprak een persoonlijke vriend van Joe Biden, de jezuïet Leo O'Donovan sj, zijn mentor ook. Een mooie gedachte dat ook de machtigste man ter wereld, een geestelijk raadsman heeft, op wie hij kan terugvallen. Uit het gebed klinkt geen grootspraak, maar gaat de priester nederig voor God staan en hij bad o.a.

“Genadige en barmhartige God, in deze gezegende tijd komen we voor u in nood, ja op onze knieën.”

In gebed kwam ook een verwijzing voor naar koning Salomo: “Voor onze nieuwe president smeken wij U om de wijsheid die Salomo zocht toen hij voor U knielde en bad om een begrijpend hart, zodat ik uw volk kan regeren en het verschil kan kennen tussen goed en kwaad.”

Broeders en zusters, ook dat kunnen we meenemen in ons leven, dat het wijs is om bij het opnemen van een taak, hoe groot of hoe klein ze ook is, om even tot God te bidden. Ook al doen de anderen dat niet of zijn ze niet gelovig. We moeten onze geloofsovertuiging niet verbergen. 

Ook in de aanvaardingsrede van de president zelf zaten verschillende verwijzingen naar zijn christelijk geloof. Joe Biden haalde tijdens zijn inauguratie, die in het teken stond van eenheid, kerkvader Augustinus aan die veel geschreven heeft over het ideaal van gemeenschap. ‘Eeuwen geleden schreef Sint Augustinus, een heilige in mijn kerk, dat een volk wordt gedefinieerd door het gezamenlijke voorwerp van hun liefde. Wat zijn de dingen waar we als Amerikanen van houden, die ons definiëren? Ik denk dat we dat weten: kansen, veiligheid, vrijheid, waardigheid, respect, eer en ja, de waarheid.’

Augustinus, broeders en zusters, is zelf een bekeerling, als student leidde hij een losbandig leven, was een wildebras maar op z’n 32^ste werd hij katholiek en later tot priester en bisschop gewijd. Verder haalde Biden Psalm 30:6 aan: ‘Met tranen slapen we ‘s avonds in, ‘s morgen staan we juichend op.’ 

Het meest indrukwekkende gedeelte voor mij kwam echter niet uit de mond van de celebrant van de eucharistieviering, niet uit het gebed van de jezuïet en zelfs niet uit de toespreek van de president. Het was die jonge dichteres van 22, dat zwart meisje met de fel gele jas, dat mij het meest beroerde. Heeft u het ook gezien? Die présence, dat mooie taalgebruik, haar stijlvolle en sierlijke handbewegingen en bekoorlijke glimlach waarmee ze haar gedicht naar voor bracht. Wat een verademing…Amanda Gorman

The hill we climb, De hoge heuvel die ons wacht:

Ook deze jonge dame maakte in haar indrukwekkende gedicht Bijbelse verwijzingen: ‘De Bijbel roept op om ons voor te stellen dat iedereen onder z’n eigen wijnrank en vijgenboom zit. En dat niemand hen bang zal maken.’ Een uitdrukking die in de Bijbel meerdere keren voor komt, onder andere in 1 Koningen 5:5 en Zacharia 3:10, en inhoudt dat er vrede en veiligheid zal zijn in het land.

En ook haar slotverzen over het 'licht in de wereld zijn' zijn direct terug te herleiden op het evangelie van Matteus 5:14, 15 en 16. 

Ze sprak:

“Want er is altijd licht, als we maar dapper genoeg zijn om het te zien, als we maar dapper genoeg zijn om het te zijn.”

Zoals ze daar stond op het grote podium in haar gele mantelpakje met haar prachtige woorden. Ze was een lichtbaken van hoop in de geest van Jezus Christus, een volgeling.

Nog één bedenking. Zowel Joe Biden, de president, als het meisje Amanda Gorman hebben allebei een spraakgebrek overwonnen. Joe Biden stotterde, Amanda kon de R niet goed uitspreken. Het heeft hen niet belet om het volk in beweging te brengen. Het doet me een beetje denken aan Mozes, die zijn volk uit de slavernij van Egypte heeft geleid. Ook hij stotterde maar ging toch in op de roep van de Heer.

Broeders en zusters, of je nu oud bent of jong, ervaren of piepjong, politiek bedreven of aan het begin van het leven staat, vlot in het taalgebruik bent of niet, je kunt altijd een lichtje zijn voor andere mensen en de Blijde Boodschap uitdragen in woorden of daden. Dat is de oproep van Jezus, ook voor ons vandaag.