210214 Gebedsdienst Sint-Joris-Winge

Viering op de 6de zondag door het jaar (b) in de Sint-Joriskerk te Sint-Joris-Winge. Hieronder kunt u de preek van diaken Luc Claeys herlezen:

Homilie 6^de zondag door het jaar b

 

Broeders en zusters, beste vrienden,

In de lezingen van deze zondag horen we een aantal zaken geworteld zijn in de joodse wet. Zoals Willem Vermandere ooit zong, mijne Jezus is een jood. Soms vertellen mensen mij dat die Bijbelverhalen wat wereldvreemd zijn en ver van ons af staan en die gebruiken en regeltjes van de joden toch niet ‘van deze tijd zijn’.

Ik moest terugdenken aan een gebeurtenis van een aantal jaren geleden in de voorbereiding van de gemeenteraadsverkiezingen. Een politieke partij had toen een orthodoxe chassidische joodse Antwerpenaar een plaats aangeboden op de kieslijsten, maar toen bleek dat de man aan de vrouwen geen hand wou geven, protesteerde half weldenkend Vlaanderen en moest de partij inbinden. De joden en meteen ook de moslims zouden verplicht moeten worden om iedereen een hand te geven want mannen en vrouwen zijn gelijk. Sommigen opperden zelfs dat we het handengeven in een wet zou moeten gieten. Wat een geluk dat we het niet gedaan hebben, want vandaag geeft niemand nog een hand, mannen niet aan vrouwen, mannen ook niet aan mannen en vrouwen niet aan vrouwen en zoenen doen we ook al niet meer, geen drie keer, geen twee keer, nada, niets. Zoenen en handen, het past niet meer in de tijdsgeest.

In de eerste lezing horen we een ander regeltje uit de wet van Mozes. Iemand die maar het minste symptoom vertoont van een huidziekte moet meteen buiten de samenleving worden gezet. Tot vorig jaar zouden we gezegd hebben dat deze wijze van handelen toch onmenselijk is en niet meer van deze tijd. Dat is toch een regeling van in de middeleeuwen of ten minste iets van in de tijd van pater Damiaan maar niet meer van 2020… en zie wie nu coronasymptomen vertoont moet zich 14 dagen afzonderen en zich nadien nog eens laten testen en pas wanneer de test negatief is, de patiënt niet meer ‘onrein’ is mag hij terugkomen. De context, broeders en zusters, de tijdsgeest, al wat we lezen moeten we kaderen.

Die orthodoxe jood had nochtans een goede reden om vrouwen geen hand te geven. Volgens hem had het ook helemaal niets te maken met het gebrek aan respect ten opzichte van vrouwen. integendeel zo betoogde hij, voor de gelovige jood is het huwelijk heilig en het respecteren van zijn echtgenote en andere vrouwen erg belangrijk en net daarom onthoud hij zich van fysiek contact met andere vrouwen en begroet hij ze op een andere wijze. Het gaat hem niet om het regeltje, maar om de kern van de liefde, het is een regel van het hart, zou je kunnen zeggen.

Over het hart, de betrokkenheid op anderen, daarover gaat het ook in het Evangelie dat we gehoord hebben. Een melaatse – helemaal bewust van zijn lot als verworpene – komt tot Jezus en smeekt om hem rein te maken. Jezus is door medelijden bewogen, staat er in onze vertaling. Hij is diep van binnen geraakt door het tragische lot van deze getroffene ,  hij kan en wil er zich niet voor afsluiten. Heel precies vertaald moeten we hier zelfs lezen: Jezus werd tot in zijn ingewanden beroerd. Een soort ontstekingsreactie van de darmen is het eigenlijk. Jezus werd er zelf niet goed van! In ons modern Nederlands zouden we zelfs zeggen: hij is zodanig geraakt dat zijn maag ervan omkeert.  Of nog zijn hart wordt bewogen.

Het is een teken van en nu ga ik wat religieuze terminologie gebruiken van de Goddelijke barmhartigheid. Hij toont dat God de mensen niet in de steek laat, dat Hij zich over hen wil ontfermen. Jezus haalt de arme melaatse uit zijn isolement, uit de uitsluiting. Het Evangelie van deze zondag is een opsteker, een eerbetuiging zeg maar aan alle mensen die de mensen aan de rand niet laten vallen. Melaatsen werden toen de levende doden genoemd; door zijn handeling, door zijn daad brengt Jezus hen weer tot leven. De genezing van de melaatse is de voorbode van de verrijzenis.

In die zin past het Evangelieverhaal goed in de antipestweek die plaatsvond van 5 tot 12 februari. Nog altijd zijn 1 op 6 jongeren en kinderen in Vlaanderen slachtoffer van pestacties op school. Het verheugt me te zien dat alle Vlaamse & christelijk jeugdbewegingen zich inschrijven in het netwerk dat zich verzet tegen uitsluiting en het aan de kant zetten van anderen om welke reden dan ook. Ze hebben het hart op de juiste plaats, daarover gaan de Bijbelverhalen van vandaag: met het hart doen wat nodig, zich over anderen ontfermen, zoals het in de tijdsgeest van vandaag gepast is.