Homilie 1ste zondag in de veertigdagentijd –
b-jaar 21/02/2021 O.L.V.-Tielt
Broeders en zusters, beste vrienden hier in de kerk en thuis
Veertig dagen verbleef Jezus in de woestijn zegt de korte
tekst van de Blijde Boodschap geschreven door Marcus. Ik ben nog ooit in de
woestijn geweest maar het heeft me wel altijd gefascineerd. ‘k Weet niet hoe
dat komt, misschien uit één van die Kuifjes boeken waarin Kuifje en kapitein
Haddock met hun vliegtuin neerstorten in de woestijn en zich dan versuft door
de dorst en hitte zich door het zand slepen en Fata Morgana zien van een oase.
Toen ik klein was beeldde ik me in de duinen van De Panne
in, wanneer je in zo kom zat en noch de zee en noch de huizen en de Koninklijke
baan kon zien, dat ik midden in de woestijn was beland. Het dichtste dat ik bij
een woestijn ben geweest moeten de bergen van de Atlas geweest zijn of het
semi-aride gebied van het Spaanse binnenland.
De woestijn is op verschillende plekken in de bijbel het
decor waar zich de grote verhalen afspelen. De woestijn stond in de tijd van de
Bijbel bekend als een onvruchtbaar en gevaarlijk gebied, en als een plek van
honger, dorst en wilde dieren; zoals we ook hoorden in het Evangelieverhaal;
Jezus verbleef bij de wilde dieren.
Vandaag hoorde we geen woestijnverhaal uit het Oude
Testament maar het getal 40 uit het Evangelie herinnert ons wel aan die grote
verhalen. Het volk Israël reisde immers na hun bevrijding uit de slavernij van
Egypte veertig jaar lang door de woestijn vooraleer ze het Beloofde Land konden
binnentrekken. Tijdens de reis klagen de Israëlieten over de hitte en het
gebrek aan voedsel en drinken en begaan er zonden. Maar er staan ook positieve
dingen in de Bijbel over het verblijf van het volk in de woestijn; ze ontvangen
er de twee stenen tafels met de 10 woorden van God en Hij sluit een verbond met
hen. De tijd in de woestijn daarom gezien als het begin van de liefdesrelatie
tussen God en zijn volk Israël Ook wordt vaak benadrukt dat God zijn volk trouw
bleef tijdens deze reis en dat is een beetje dezelfde thematiek als de eerste
lezing met Noach.
De woestijn speelt ook een belangrijke rol in het leven van
Jezus. Het is de Geest van God die hem naar de woestijn drijft; de geest is de
bezieling, de inspiratie die hem er toe aanzet zich daar te gaan bezinnen. In
het Evangelie staan de beide gevoelens die de woestijn kunnen oproepen: de
beproevingen van de satan aan de ene kant, en de hulp van de engelen aan de
andere kant. Na veertig dagen wikken wen
wegen over zijn taak en zijn toekomst, besluit Jezus om Gods Blijde Boodschap
te verkondigen en gebruikt hij het
zinnetje waarmee we afgelopen woensdag de as hebben opgelegd bij het begin van
onze veertigdagentijd: Bekeert u en gelooft in de Blijde Boodschap of zoals ik
het zelf zei tegen de mensen: bekeer je en open je hart voor het evangelie.
De veertigdagentijd of de vastentijd in aanloop naar Pasen
is te vergelijken met die tijd in de woestijn. Het is een tijd om na te denken
over wat echt de moeite waard is: kansen geven aan wie op een dwaalspoor
raakte, solidair zijn met de medemens in nood, sober leven om mensen en natuur
overlevingskansen te geven, om God een inspirerende plaats te geven in ons
leven.
De veertigdagentijd is een uitnodiging! Een wandeling in de natuur, een boek in een stille kamer, d e haren en de geest in de wind op een fiets, een gebed of even verpozen in het kerkgebouw, er zijn kansen genoeg om de quarantainetijd te gebruiken om uit te zien naar een nieuw en hoopvol leven, naar Pasen. Ik wens u allen een deugddoende veertigdagentijd en we blikken nog even terug hoe we die veertigdagentijd woensdag zijn gestart.
FILMPJE
ASWOENSDAG
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Dank u wel voor uw reactie. Van zodra ze is nagelezen en goedgekeurd, zullen we ze publiceren.