Lichtmis en jongerenzegen

Homilie 2-3 februari 2018 Onze-Lieve-Vrouw Lichtmis (Opdracht van de Heer)

Broeders en zusters, beste vrienden, communicanten, vormelingen, ouders,

Ik moet jullie bekennen, ik heb niet zo een uitstekend geheugen. Mijn vrouw kan me soms aan dingen herinneren die ik al lang vergeten ben. Maar er zijn toch drie gebeurtenissen die me nog levend voor de geest staan ook al zijn ze 20, 19 en 16 jaar geleden en dat is de geboorte van mijn drie kinderen. Daarvan kan ik de beelden en de plekken waar ze gebeurd zijn nog zo voor de geest halen. En ik weet nog dat ze alle drie ook een hevige emotie in me hebben losgemaakt: een gevoel van vreugde, tranen ook en een mateloze bewondering voor het wonder dat het leven is. Want al begrijpen wetenschappelijk heel goed hoe het leven in elkaar zit en kunnen we wetenschappelijk uitleggen hoe het ontstaat: elk nieuw kind is steeds weer een nieuw broos kunstwerk op zich. Van ons, van de ouders en toch ook weer niet van ons… een geschenk, waarin we een hogere macht aan het werk zien.

Omdat ik gehuwd ben met een vroedvrouw die werkt als verpleegster bij Kind & Gezin ben ik vandaag – zij het op zekere afstand- nog steeds een bevoorrechte getuige van dat wonder en ook van de zorgen en vragen die jonge ouders hebben over hun kinderen: is alles okay met de gezondheid? Zijn de oortjes en ogen okay? Volgt mijn kind de juiste groeicurve? Geven we de juiste voeding? En later als ze wat groter worden – als ze op de leeftijd komen van de communicantjes en vormelingen hier komen de opvoedingsvragen aan bod. Doen we het wel goed?

Meer dan ooit besef ik dat we niet alles in eigen handen hebben. Daarom is het goed om naar deze plek te komen: om enerzijds God te danken voor wat we van Hem gekregen hebben en anderzijds om aan Hem te vragen dat Hij goed voor ons zou zorgen.

In de traditie

Jullie, ouders en kinderen, groot en klein, zijn vandaag naar de kerk gekomen en staan daarmee in een eeuwenoude traditie. Bij de joden was er de verplichting dat de ouders met hun kind zes weken na de geboorte naar de tempel trokken om een offer te brengen. Daarom gaan Jozef en Maria met Jezus naar de tempel en brengen ze een koppel duiven als offer mee. Vroeger kende men het gebruik dat moeders hun kind kwamen toewijden in navolging van Maria. Dit heette 'zijn kerkgang doen'. Nu worden rond Lichtmis op vele parochies de gezinnen uitgenodigd waar het voorbije jaar een kindje gedoopt werd. De betekenis hiervan is: op een bijzondere wijze de betekenis van de komst van een kind in het gezin onderlijnen. - Stilstaan en verwonderd zijn om de geboorte - Danken om de doop van het kind Meestal wordt een doopviering in beperkte familiekring gevierd. Met Lichtmis worden de gezinnen waar een kindje gedoopt werd, midden in de parochiegemeenschap geplaatst.

Zegenen

Lieve mensen, wat we kunnen hier geen garantiebewijs ontvangen dat alles zal goed gaan in onze gezinnen. We kunnen hier ook geen verzekeringscontract afsluiten om geld terug te krijgen als het eens tegenzit in het leven. Dat konden de ouders van Jezus, Hij die Gods Zoon genoemd wordt, ook niet.  Integendeel de oude Simeon zegt het zelf tegen Maria: “ Je zult veel verdriet en pijn hebben om je Zoon.”  Wat we hier wel leren is dat we dingen kunnen doen om de onvermijdelijke tegenslagen die in ieder mensenleven voorkomen aan te kunnen:

  1.       De weg van Jezus volgen. Hij is ons lichtend voorbeeld, zegt de oude Simeon, over Jezus. Hij die zich heeft ingezet voor de anderen, het is de weg van de Liefde. Daarom hebben jullie allemaal een kaarsje gekregen dat ons daaraan herinnert. Wees een lichtje en wees warm voor de anderen. Laat je liefde uitstralen.

  

   2.       We kunnen ons gezin zegenen. Straks ontvangen de kinderen en jongeren hier van ons een zegen, maar dat is wat iedereen elke dag kan doen met zijn gezinsleden. ’s Ochtends een zegenkruisje geven als ze naar school of het werk vertrekken, ’s avonds een zegenkruisje geven voor het slapengaan maar vooral nog meer dan dat het zegenen elke dag toepassen over iedereen die op je weg ontmoet: zegenen betekent immers letterlijk goed zeggen, goed spreken over de anderen. “Wie goed doet, goed ontmoet”, zegt het spreekwoord.

   3.       

     Dat brengt ons bij het derde want, wanneer je zo handelt en zo spreekt, dan bouw je bijna automatisch een kring van mensen om je heen die wel eens willen bijspringen als het leven tegenzit; vrienden en kennissen waarop je een beroep kan doen. In zo een kennissenkring, in zo een gemeenschap is de verrezen Heer altijd in ons midden. Dat is de werkelijke betekenis van Pasen. Jezus is niet dood, Hij is levend onder ons.

      Dat vieren we elke week in de Eucharistie, in de mis, daarvoor danken we elke week opnieuw, dat is waar christenen van leven.