Homilie door de stagiair-diaken Emilius Clerckx
Goed geteld wordt in het evangelieverhaal wel vijfmaal verteld dat Jezus als goede
herder zijn leven wil geven omwille van ons.
Niet lang geleden las ik in deze vaccinatietijden tegen corona een tekst die me hierbij
enorm trof.
En die tekst heb ik een beetje aangepast en geef ik nu graag mee:
“Jezus' zending als goede herder op aarde was eigenlijk extreem ambitieus:
Jezus wou de wortel van alle ellende aanpakken, “het kwade zelf” overwinnen. En
dat is toch oneindig veel moeilijker dan het overwinnen van een pandemie.
Niemand van ons zou weten hoe “het kwade zelf” te overwinnen. Een maatschappij
kan “kwade mensen” uitschakelen, maar “het kwade zelf” verslaan..., welk wapen
kan daar in godsnaam tegen helpen?
Met “Het kwade zelf” wordt “het virus van de zonde” bedoeld. Dat virus zit oneindig
diep en heeft al oneindig meer slachtoffers gemaakt dan Covid-19. Dat virus treft
lichaam, ziel én geest. Het heeft ons mentale systeem - denken, voelen en willen –
aangetast, én al ons sociaal functioneren. De remedie hiertegen moest dan ook wel
extreem radicaal en oneindig diepgaand zijn en tot in ons DNA het kwade uitroeien.
Jezus' ultieme wapen in zijn totale oorlog tegen het virus van de zonde, was niet een
soort atoombom, was geen wapen. Het was het ultieme zelfoffer.
Het dodelijke virus van de zonde wordt immers niet gestopt door een eenvoudig
pilletje, het wordt gestopt door een nog sterker antivirus.
Haat moest overwonnen worden door sterkere liefde,
agressie door zachtmoedigheid,
de hardnekkige menselijke ik-gerichtheid door zelfloosheid.
Aan het kruis werd de innerlijke zwakheid van bruut geweld ontmaskerd door
radicale weerloosheid. Jezus bracht ons het sterkste antivirus, de sterkste antistoffen
tegen alle zelfzucht, bekrompenheid en liefdeloosheid van deze wereld.
Deze zieke wereld wordt niet gered door een nog slimmere therapie, maar door liefde
die tot het uiterste gaat.
Voor Jezus bestond er geen goedkope remedie. Het antivirus moest uit Jezus’ bloed
komen. Pasen, de paastijd en het evangelieverhaal van de goede herder hebben
alles te maken met Jezus’ antivirus.
Vertaald naar deze “corona- en vaccinatietijden” vandaag, schreeuwden de
apostelen na Pasen en Pinksteren het luidkeels van de daken: “Het vaccin is er
eindelijk! De remedie is gevonden en beschikbaar! Het geneest van iets wat véél
gevaarlijker en vernietigender is dan covid-19! En het is gratis en in voldoende
dosissen beschikbaar voor elke mens die wil. Laat je inenten!”
Maar helaas: dit konden zij niet verplichten. Dus, totdat er een voldoende graad van
de bevolking gevaccineerd zal zijn, blijven we van crisis naar crisis strompelen.
Liefde is immers datgene waaruit we oorspronkelijk geboren zijn en datgene
waarnaar we levenslang snakken.
En hierbij bedoel ik niet de romantische liefde van de “lieve woordjes”, maar wel
liefde die een prijs betaalt, koste wat kost. Vandaar een lijdende Messias die als een
goede herder tot zijn laatste druppel bloed gaf: de liefde tot in het extreme. Radicaal
en vooral voor iedereen, zonder uitsluiting, inclusief degenen die we niet zo graag
zien.
En dat gaat zó hard tegen onze menselijke drang tot zelfbehoud in dat we dit bijna
niet kunnen vatten. Het is dan ook absoluut geen goedkoop “goed gevoel” verhaaltje.
En toch: dat liefde cruciaal is, begrijpen we allemaal; dat bloed levens kan redden,
ook; en offers (grote of kleine) brengen we dagelijks.
Zó gek is het dus toch niet!
Gevaccineerd worden met geloof, hoop en liefde: hoe slecht kan dat zijn?”
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Dank u wel voor uw reactie. Van zodra ze is nagelezen en goedgekeurd, zullen we ze publiceren.