Grote tijm, een inheems plantje, groeit aan de voet van de Sint-Jozefkapel (c) Regionaal Landschap Noord Hageland
De Sint-Jozefkapel van Houwaart staat midden de wijngaarden van Houwaart. Op een zomerse dag waan je jezelf in de Provence. Ook de geur van tijm doet ons meestal denken aan een lekker gerechtje, gekruid met een Provençaalse kruidenmix. Maar er is meer: enkele tijmsoorten zijn in België echter ook inheems. Grote tijm (Thymus pulegioides) hoort zelfs thuis in het Hageland en heeft een even heerlijke geur. Net dat plantje komt ook voor nabij onze Sint-Jozefkapel.
Grote tijm is echter zo goed als verdwenen, waardoor we hem niet meer zo goed kennen. Vroeger werd gras uit de bermen geoogst met de sikkel om de konijnen te voederen. Schapen werkten de klus af door alles netjes kort te grazen. In deze vervlogen tijden, moet de Grote tijm goed gedijt hebben in onze contrein. Grote tijm komt namelijk voor op zonbeschenen, voedselarme plaatsen zoals op de talud nabij de kapel.
Het takkenvlechtwerkje moet de wandelaars en bezoekers van de kapel ertoe aanzetten de trappen te gebruikenen zo het plantje te beschermen (c) Regionaal Landschap Noord Hageland
Medewerkers van Regionaal Landschap Noord Hageland vzw stelden vast dat de helling rond de Sint-Jozefkapel vaak beklommen werd zonder gebruik te maken van de trappen en zo werd het zeldzame plantje vaak vertrapt. Daarom hebben ze klein takkenvlechtwerkje aan de voet van de helling aan de kapel aangelegd ter bescherming van de tijmplantjes. Langs weerszijden van het trapje staan er van nature nog enkele plantjes en ze hebben nu 24 jonge plantjes van streekeigen materiaal bij geplant.
Hopelijk wordt dit een succes, redden we de Hagelandse tijm van de ondergang en kan Regionaal Landschap Noord Hageland vzw op termijn dit project uitbreiden naar andere bedreigde plantensoorten.
Wij van de kerkraad en de parochie Sint-Donatus Tielt-Winge zijn verheugd met de opwaardering van de site rond deze kapel. Wanneer we in maart op bedevaart gaan naar de Sint-Jozefkapel zullen we onze neus eens in het gras steken en beloven we plechtig enkel de trappen te gebruiken.
Ik heb Jef Verbinnen amper gekend en ik ontmoette hem pas persoonlijk enkele dagen voor zijn heengaan op zijn ziekbed waaraan we samen met Josephine, de echtgenote van Jef, gebeden hebben. Als nieuweling in de gemeente las ik altijd met veel genoegen en aandacht de volksverhalen in het blaadje Tielt-Wingse en als pas aangestelde parochieherder kende ik zijn zorg voor het Sint-Jozefkapelleke waarover ook een artikel staat op de frontpagina van dit nummer.
Jef Verbinnen, de verhalen verteller uit Houwaart was zelf ook gekende dorpsfiguur
Samen met een groep vrijwilligers die zich de Sint-Jozefvrienden noemen, heeft Jef de mooi gelegen Sint-Jozefkapel in het Houwaartsveld in 2009 opgeknapt. Ieder jaar rond 19 maart, de feestdag van de heilige Jozef, zorgden Jef en Josephine er ook voor dat het gebedshuisje helemaal gepoetst en aangekleed werd met frisse bloemen en nieuwe kaarsen om de processie van de biddende gelovigen te ontvangen.
De verhalen over bekende figuren uit Houwaart, die leefden in het begin van de 20ste eeuw, zijn nu gebundeld in een boek dat verkrijgbaar is bij zijn weduwe Josephine Van Herck die woont in de Haldertstraat 73 te Houwaart. Haar men Jef moet een enorm geheugen gehad hebben om de verhalen die de ronde deden te onthouden en op te schrijven. Josephine vertelde me al lachend: "Voor de publicatie in het blaadje Tielt-Wingse wilde hij in de kersttijd steeds een kerstverhaal hebben en als er niet meer uit de échte volksverhalen geput kon worden, dan verzon hij er zelf wel één."
Zo staat er een verhaal in het boek over ene Jos (fictieve naam) die vanuit Houwaart door het bos naar de middernachtmis in de kerk op de berg in Onze-Lieve-Vrouw Tielt reed. Het gezang van koster Louis en een meisje uit het dorp - waarop Jos een oogje had - dat liefdevol het Kindje Jezus naar voren bracht, ontroerden hem heel erg. Toen de mensen na de middernachtmis de kerk verlieten, vielen er dikke sneeuwvlokken uit de hemel en bedekten de aarde met een wit tapijt, zo besluit Jef zijn verhaal.
Hoewel het om vertelsels gaat over plaatselijke figuren zijn de emoties en de situaties universeel en kunnen ze iedereen beroeren. Het is een nichtje van Jef die het initiatief nam om het boek dat 15 euro kost in eigen beheer uit te geven.
In 2020 doopten we verschillende kinderen in één van de kerken van de parochie Sint-Donatus Tielt-Winge. Ter gelegenheid van het Feest van de 'Opdracht van de Heer' (Maria Lichtmis), nodigen we de ouders en de kind(eren) uit om Gods zegen te ontvangen. Ze kunnen ook het kruisje meenemen dat we bij het doopsel in de kerk opgehangen hebben.
We voorzien drie afhaalmomenten: zondag 31 januari, dinsdag 2 februari en zondag 7 februari. Omwille van de coronamaatregelen is het noodzakelijk een 'tijdslot' te kiezen voor de zegening en het afhalen van het kruisje.
In de kerk dien je bij het binnenkomen je handen te ontsmetten en een mondkapje op te zetten. Er mogen maximaal 15 gelovigen tegelijkertijd in de kerk aanwezig zijn.
3de
ZONDAG DOOR HET JAAR B - zondag
24.01.2021
Sint-Joris-Winge om 10 uur
Volg hier deze gebedsdienst. Onderaan kunt u de preek herlezen.
Homilie
Broeders en zusters, Beste vrienden,
In het Evangelie
roept Jezus ons op om ons te bekeren en om Hem te volgen en de Blijde Boodschap
te verkondigen. Hij spreekt leerlingen, vissers aan, telkens twee broers die
zich bevinden op het strand van het meer in Galilea, om mee te gaan, om vissers
van mensen te worden en ze doen het.
Telkens wanneer Jezus
spreekt, ook al is het tweeduizend jaar geleden, dan spreekt Hij ook tot ons
vandaag. Bekeer je, ga mee en verkondig de Blijde Boodschap. Doen we dat ook?
Soms heb ik de indruk dat wij daar een beetje schroom voor hebben. Dat we wel
Jezus’ volgeling willen zijn maar daar niet zo graag over spreken.
Daarom heb ik met
ogen open en met stijgende belangstelling de aanstelling gevolgd van de nieuwe
Amerikaanse president Joe Biden. Van Biden wist ik wel dat hij een belijdende
katholiek is; dat hij naar de zondagsmis gaat en een goede band heeft met Paus
Franciscus. Dat bleek nog eens bij de ondertekening van zijn eerste
presidentiële besluiten afgelopen woensdag. Op het kastje achter zijn bureau
waarop een aantal persoonlijke foto’s staan, zag je vooraan rechts een foto van
de president met de Paus.
Amanda Gorman (c) Chairman of the Joint Chiefs of Staff Washington DC - Wikipedia
Ik wil u vandaag
niets vertellen over de politiek van deze president, ook geen oordeel vellen
over de Amerikaanse interne toestand of de verkiezingen. Ik wel hem niet
ophemelen of heilig verklaren en ook zijn voorganger niet veroordelen. Het gaat
me meer over de afgelegde getuigenissen van afgelopen woensdag bij de
beëdiging.
Voor de plechtigheid
begon ging de president naar een eucharistieviering, in de pers sprak men over
‘A Mass of Thanksgiving’, een dankmis dus. Dat is eigenlijk wat het woordje
Eucharistie ook betekent, dank zeggen – in het Moderne Grieks is efcharistó nog
steeds dank je wel. Het is een mooie katholieke traditie om aan het begin van
iets nieuws of bij een verjaardag om eucharistie te vieren. Doen we dat nog
genoeg, vraag ik me soms af; dank zeggen voor een geboorte, voor een huwelijksverjaardag,
voor een goed resultaat, voor het leven, ja zelfs bij het afscheid ervan.
Daarom vond ik het zo betekenisvol dat de president naar de
Sint-Mattheüskathedraal van Washington ging.
Onmiddellijk voor de
zogenaamde ‘inauguration’ sprak een persoonlijke vriend van Joe Biden, de
jezuïet Leo O'Donovan sj, zijn mentor ook. Een mooie gedachte dat ook de
machtigste man ter wereld, een geestelijk raadsman heeft, op wie hij kan
terugvallen. Uit het gebed klinkt geen grootspraak, maar gaat de priester
nederig voor God staan en hij bad o.a.
“Genadige en
barmhartige God, in deze gezegende tijd komen we voor u in nood, ja op onze
knieën.”
In gebed kwam ook een
verwijzing voor naar koning Salomo: “Voor onze nieuwe president smeken wij U om
de wijsheid die Salomo zocht toen hij voor U knielde en bad om een begrijpend
hart, zodat ik uw volk kan regeren en het verschil kan kennen tussen goed en
kwaad.”
Broeders en zusters,
ook dat kunnen we meenemen in ons leven, dat het wijs is om bij het opnemen van
een taak, hoe groot of hoe klein ze ook is, om even tot God te bidden. Ook al
doen de anderen dat niet of zijn ze niet gelovig. We moeten onze
geloofsovertuiging niet verbergen.
Ook in de
aanvaardingsrede van de president zelf zaten verschillende verwijzingen naar
zijn christelijk geloof. Joe Biden haalde tijdens zijn inauguratie, die in het
teken stond van eenheid, kerkvader Augustinus aan die veel geschreven heeft
over het ideaal van gemeenschap. ‘Eeuwen geleden schreef Sint Augustinus, een
heilige in mijn kerk, dat een volk wordt gedefinieerd door het gezamenlijke
voorwerp van hun liefde. Wat zijn de dingen waar we als Amerikanen van houden,
die ons definiëren? Ik denk dat we dat weten: kansen, veiligheid, vrijheid,
waardigheid, respect, eer en ja, de waarheid.’
Augustinus, broeders
en zusters, is zelf een bekeerling, als student leidde hij een losbandig leven,
was een wildebras maar op z’n 32ste werd hij katholiek en later tot
priester en bisschop gewijd. Verder haalde Biden Psalm 30:6 aan: ‘Met tranen
slapen we ‘s avonds in, ‘s morgen staan we juichend op.’
Het meest
indrukwekkende gedeelte voor mij kwam echter niet uit de mond van de celebrant
van de eucharistieviering, niet uit het gebed van de jezuïet en zelfs niet uit
de toespreek van de president. Het was die jonge dichteres van 22, dat zwart
meisje met de fel gele jas, dat mij het meest beroerde. Heeft u het ook gezien?
Die présence, dat mooie taalgebruik, haar stijlvolle en sierlijke handbewegingen
en bekoorlijke glimlach waarmee ze haar gedicht naar voor bracht. Wat een
verademing…Amanda Gorman
Ook
deze jonge dame maakte in haar indrukwekkende gedicht Bijbelse verwijzingen:
‘De Bijbel roept op om ons voor te stellen dat iedereen onder z’n eigen
wijnrank en vijgenboom zit. En dat niemand hen bang zal maken.’ Een uitdrukking
die in de Bijbel meerdere keren voor komt, onder andere in 1 Koningen 5:5 en
Zacharia 3:10, en inhoudt dat er vrede en veiligheid zal zijn in het land.
En
ook haar slotverzen over het 'licht in de wereld zijn' zijn direct terug te
herleiden op het evangelie van Matteus 5:14, 15 en 16.
Ze
sprak:
“Want
er is altijd licht, als
we maar dapper genoeg zijn om het te zien, als
we maar dapper genoeg zijn om het te zijn.”
Zoals
ze daar stond op het grote podium in haar gele mantelpakje met haar prachtige
woorden. Ze was een lichtbaken van hoop in de geest van Jezus Christus, een
volgeling.
Nog
één bedenking. Zowel Joe Biden, de president, als het meisje Amanda Gorman
hebben allebei een spraakgebrek overwonnen. Joe Biden stotterde, Amanda kon de
R niet goed uitspreken. Het heeft hen niet belet om het volk in beweging te
brengen. Het doet me een beetje denken aan Mozes, die zijn volk uit de
slavernij van Egypte heeft geleid. Ook hij stotterde maar ging toch in op de
roep van de Heer.
Broeders
en zusters, of je nu oud bent of jong, ervaren of piepjong, politiek bedreven
of aan het begin van het leven staat, vlot in het taalgebruik bent of niet, je
kunt altijd een lichtje zijn voor andere mensen en de Blijde Boodschap
uitdragen in woorden of daden. Dat is de oproep van Jezus, ook voor ons
vandaag.
Op vrijdag 15 januari werd ik vanuit het Woonzorgcentrum Campus Dommelhof opgebeld met de vraag "of ik in het huis Perkeveld een ziekenzegening zou willen komen doen maar het is wel op de corona-afdeling". Ik wilde niet weigeren; de verzorgenden, de verpleegsters, het poetspersoneel, ze zetten zich dagelijks in om de mensen bij te staan en te verzorgen en nemen bovendien de moeite om de bedienaar van de eredienst op te roepen voor geestelijke bijstand.
De vraag om naar Sint-Joris-Winge te komen voor een ziekengebed in het rusthuis lijkt verbazend omdat er tot nader order in de instellingen (zowel WZC als ziekenhuis zoals voor gans de Belgische kerk) meestal geen gemeenschappelijke pastorale activiteiten doorgaan. Concreet betekent dit: geen Eucharistievieringen met patiënten of bewoners, geen gespreksgroepen, zanggroepen enz. De pastores die gemandateerd zijn voor een bepaalde instelling behoren echter wel tot het geheel van diensten die worden geboden aan patiënt of bewoner.
Aangekomen in het woonzorgcentrum werd ik bijgestaan door een sympathieke verpleegster die me vakkundig inpakte met beschermende kledij. Ze assisteerde me ook op de kamer bij de bewoner en bleef bij het gebed omdat er geen andere familieleden aanwezig waren. Ze vertelde me dat zelf moslima was en veel herkende van de gebeden uit haar eigen geloof en dat er in de islam op een zelfde wijze voor zieken gebeden wordt. "Alleen slaan wij geen kruisteken", voegde deze vriendelijke uit de Egyptische hoofdstad Caïro afkomstige verpleegkundige er nog aan toe. Ik prees haar en de collega's omdat ze de moeite nemen om me te contacteren en omdat ze het gebed aan het ziekbed ondersteunen.
Ik nodig jullie allen uit om thuis of in de kerk ook eens te bidden uit dank en om kracht voor alle personeelsleden van de zorginstellingen die zich dag en nacht inzetten voor de zieke en bejaarde medemensen.
In het weekend dat de Kerk het Feest van de Openbaring van de Heer viert (Driekoningen), zegende diaken Luc Claeys geassisteerd door de koster Guido Van de Loo en stagiair-diaken Emiel Clerckx op uitnodiging van de bewoners huizen in de parochie Tielt-Winge.
Zegenbede
Na afloop van de zegenbede ontvingen de bewoners een sticker met de tekst 20*C+M+B+ 21. Het is een verwijzing naar het nieuwe jaar 2021. De letters C, M en B zijn de eerste letters van de Latijnse bede 'Christus Mansionem Benedicat', dat wil zeggen Christus zegene dit huis.
Wijzen uit het Oosten
Omdat het een traditie is de huizen te zegenen op het Feest van de Openbaring van de Heer worden de drie letters ook vaak verbonden aan de namen die men aan de Drie Wijzen gegeven heeft nl. Caspar, Melchior en Balthazar. Helaas konden er geen kinderen met ons meetrekken dit jaar, maar we hopen er in elk geval in 2022 een mooie feestelijke gebeurtenis van te maken.
Dit jaar vierde de kerk het feest van 'Driekoningen' of 'Openbaring van de Heer' al in het weekend van 2- 3 januari. In ons land is dit feest - in tegenstelling met Duitsland of Oostenrijk - geen officiële feestdag en vieren we het op een zondag. De Onze-Lieve-Vrouwkerk was open voor persoonlijk gebed. Organist Ludo Vanden Dries zorgde voor sfeervolle kerstmuziek en diaken Luc zegende huizen in Tielt-Winge.
1 januari 2021 Hoogfeest van Maria, Moeder van God. Geen beter moment om een filmpje te tonen van de laatste hand die we gisteren legden aan de kapel van Heilige Maria Bedrukte Moeder in de Waterhofstraat te Tielt. Veel dank aan de tientallen vrijwilligers uit alle (!) deelgemeenten die aan dit huisje voor Maria hebben meegewerkt. Een zalig Nieuwjaar. Dat Maria bij onze Heer zou mogen voorspreken voor een gezegend jaar voor u allen.
Het beeld 'Mater Dolorosa' uit de kapel Broos was zwaar beschadigd. Er ontbraken ledematen en het was helemaal afgebladerd. Wonder, o wonder, Heidi Verheyden uit Tielt beschikte over het talent en het enthousiasme om het voor ons en de gemeenschap te herstellen. Zie hier het mirakel van het herstel van de piëta: Moeder en Zoon.
